چه می خواهم چه می جویم چه می بینم چه می دانم
چراهای معمایی که باز افتاده در جانم
من آن تصویر پور نورم ولی در قاب بشکسته
در اوج نامرادی ها میان رنج پیوسته
بپا خیزد صدای من طنین ناله های من
درین بن بست بی عشقی درین طنازی آهن
ندارم طاقت گفتن توان بودن و دیدن
همین آوا بماند یادگار ماندگار از من
شعر: محمدرضا لطفعلی آینه (دل نواز)
این یک قاب ماندگار است.
This is a permanent frame
